Η Αίγινα μου
Η Αίγινα μέσα από τα μάτια της travelscrapbook.gr
Όσο κι αν προσπαθήσω μου είναι δύσκολο να φέρω στο νου την πρώτη φορά που συνάντησα την Αίγινα. Ίσως γιατί όταν μένεις και μεγαλώνεις στον Πειραιά το νησί αυτό αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Ίσως πάλι να φταίει το ότι βρέθηκα πρώτη φορά σε βρεφική σχεδόν ηλικία. Και η αλήθεια είναι ότι από τότε ξαναγύρισα στην Αίγινα αρκετές φορές.
Σαν παιδί, επίσκεψη με τους γονείς, σαν έφηβη περίπατοι με το σχολείο όπου περιλάμβαναν το καράβι ή το ιπτάμενο δελφίνι ‘’που σε περνάει απέναντι’’. Πλέον είτε με παρέα είτε μόνη η Αίγινα παραμένει αγαπημένος προορισμός.
Μόλις μια ώρα μακριά από την Αθήνα, δεν γίνεται να μην εντυπωσιαστείς από τη θέα των νεοκλασικών σπιτιών που σε υποδέχονται στο λιμάνι. Γραφικά σοκάκια, υπαίθρια μανάβικα, αυλές με γιασεμιά και βουκαμβίλιες, ψαράδες όπου διαλαλούν την ψαριά της ημέρας στην αγορά. Εκεί θα συναντήσεις τον Ναό της Αφαίας, την Παλιά Χώρα, το σπίτι του Καζαντζάκη αλλά και του Μόραλη, την camera obscura, (εγκαταλελειμμένη πλέον, δυστυχώς), τον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας αλλά και το μουσείο Χρήστου Καπράλου. Το καλοκαίρι θα κολυμπήσεις στις παραλίες της Αγίας Μαρίνας, στις Καμάρες, στο Κλίμα, την Αιγινήτισσα. Και αν δεν σου φτάνουν όλα αυτά, από το λιμανάκι της Πέρδικας σε λίγα λεπτά βρίσκεσαι στο νησάκι Μονή όπου, πέρα από το μπάνιο σε καταγάλανα νερά, θα συναντήσεις και τους μόνιμους κατοίκους του νησιού, ελάφια και παγώνια.
Στην Αίγινα μπορείς να βρεθείς ύστερα από αυστηρό προγραμματισμό είτε τυχαία.
Είναι από αυτούς τους μαγικούς, ευλογημένους τόπους, όπου μπορείς να πας ξαφνικά, απρόσμενα, απλά να πιείς λίγο ούζο στην καρδιά του χειμώνα και να φας φρέσκο ψάρι για να γυρίσεις ανανεωμένος πίσω στην πόλη και τους ρυθμούς της.
Πολλές φορές θαρρώ ότι αυτό το νησί δεν χρειάζεται περιγραφές. Την Αίγινα πρέπει να τη ζήσεις, να την περπατήσεις, να αφεθείς στην αύρα του νησιού να σε παρασύρει. Και ένα είναι το σίγουρο. Θα επιστρέψεις ξανά.
Ειρήνη Φεγγουδάκη, traveller and storyteller