Το καλοκαίρι ήρθε για τα καλά και εσύ μοιάζεις ήδη ταλαιπωρημένος. Μάλλον έχεις πολύ ανάγκη τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές. Σε τρώει κάτι μέσα σου και περιμένεις να τελειώσει ακόμα μια σεζόν για να γυρίσεις στο νησί. Κάθε Παρασκευή κοιτάς την ημερομηνία και σκέφτεσαι πόσο έχεις ακόμα για να γυρίσεις πίσω.
Να γυρίσεις πίσω εκεί που κάτι σε περιμένει. Σε περιμένει το παρελθόν αλλά ταυτόχρονα σε περιμένει και το μέλλον. Όλοι μέσα μας, ζούμε μακριά από το νησί με ημερομηνία λήξης. Έχουμε βάλει μια ηλικία στο μυαλό μας που θέλουμε να γυρίσουμε πίσω και να μείνουμε εκεί, με τα άσχημα και με τα όμορφα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν μακριά ούτε για λίγο. Κάθε Παρασκευή είναι εκεί, μακριά από όλα ή κοντά σε όλα. Ανάλογα. Κυριακή πάλι πίσω στην ‘άλλη’ ζωή, σε άλλη καθημερινότητα, σε άλλα πράγματα. Εξάλλου, πόσοι δεν έχουμε γυρίσει πίσω, για ένα φίλο, έναν έρωτα, μια εικόνα, ένα ηλιοβασίλεμα.
Γυρίζεις πίσω γιατί έτσι έχεις μάθει, έτσι έχεις εκπαιδευτεί. Όπου και αν είσαι θα κοιτάς τον ήλιο και θα σκέφτεσαι να είσαι στην Πέρδικα. Θα κοιτάς την θάλασσα και θα φαντάζεσαι τα μπάνια σου στον Μαραθώνα. Θα χαζεύεις το γαλάζιο του ουρανού και θα σκέφτεσαι ποδηλατάδα μέχρι την Αφαία. Θα βλέπεις ηλιοβασίλεμα και θα βάζεις τον εαυτό σου άκρη στο λιμάνι, για να τραβήξεις την καλύτερη λήψη.
Να τρέξεις να προλάβεις το καράβι, να κάτσεις μαζί με τους τουρίστες που πάνε στον Άγιο. Να σκεφτείς από πόσο μακριά έρχονται και να πεις μέσα σου, ότι και εσύ πρέπει να πας κάποια στιγμή. Όχι αυτή την φορά γιατί δεν θα προλάβεις, κάποια άλλη στιγμή, αφού πάντα εδώ γυρίζεις. Έχεις χρόνο.
Μετά σκέφτεσαι ότι πρέπει να κατέβεις γιατί το πλοίο έχει άμεση αναχώρηση. Μα καλά ποιος δεν κατεβαίνει και πάει αλλού;